Icimi birileri sanki halatlarla kesintisiz durmaksızın sıkıp duruyor...nefesim sıkıcılastı.
Napacagını bilememek mi icimi bu kadar sıkıyor onu da bilmiyorum.
Hayatta biseylere kavusmak/erismek ya da tatmin olmak, mutlu olmak icin illa o sıkıcı seyleri yasamamız mi gerekir? HAYIR. Off course not. Gelecekte 2x mutlu olucam diye gunumun icine sıcıldıkca buna sukur edebilmem bununla savasabilmem kadar gereksiz bi durum da yok bana kalırsa. Hani anı yasıyorduk?!.
Insanlar da bi beni boguyor bu ara..Herkes fazla beklentiler icerisinde. Ben mi herkese bunu asiladim yoksa insanlik oldu olasi mi beklemeyi, expectation'i sever.
Kapanıp aglayasım var.
Aglamak da matah degil...
Bile bile yanlis secimler mi yapiyorum, bosa zorlamalar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder